Over zalmmoten, slijptollen, oma’s en pizza’s
Op 23 maart j.l. – Landelijke Opschoondag – was het drukker dan normaal gesproken in de directe omgeving van de Oude Kerk. De winkelwagentjes van een grootgrutter deden dienst bij het vervoeren van schoonmaakmaterialen vanuit de opslag in de Lange Niezel naar ’t Broeinest op het plein. Maar ze liepen vast in de diepe gleuven tussen de keitjes. Enkele passerende dames kwamen direct te hulp en dirigeerden de karretjes resoluut naar nummer 30A, waar de vrijwilligers zich om half tien zouden verzamelen. Pas later werd duidelijk dat het hier ging om de ploeg uit Urk, bestaande uit ‘de Leukste Oma’s van Nederland’. Zij wisten immers wel hoe je je eigen straatje schoon moest houden, dit in tegenstelling tot veel bewoners en ondernemers uit de Wallenbuurt. Na koffie (met een koekje) trokken de ploegen de buurt in om sloten te slijpen, fietsen te slepen, graffiti te verwijderen en stickers weg te steken. Uiteraard viel het straatvuil niet buiten het bestek van de actie en bezems deden hun werk, ook die smalle, zeer geschikt voor het ‘peuken wippen’. Ondertussen vond rond half elf de persconferentie plaats bij Caffé Italia in de Warmoesstraat. Daar hadden zich journalisten, ondernemers, bewoners en een enkele ambtenaar verzameld om het verhaal van ‘Wallen Schoon’-coördinator, Ewout van der Hoog, aan te horen. Tijdens een wervelende presentatie legde hij de zwaktes van het gemeentelijk apparaat genadeloos bloot en gaf hij aan hoe bewoners konden tonen hoe het effectiever en efficiënter kon. Janny van de NV Zeedijk en Jim van het Bulldog Hotel ondersteunden samen het betoog van Ewout en beklemtoonden dat er een collectieve inspanning nodig was om deze zo geroemde en beruchte buurt schoner, mooier, groener en aantrekkelijker te maken. Tijdens een wandeling langs 8 zogeheten ‘hotspots’ werd aangetoond dat veel vuilnisbakken niet werkten, fietswrakken de stegen belemmerden, zwerfvuil niet tijdig werd opgeruimd en uitwerpselen (dierlijke maar ook menselijke) vaak dagenlang op straat bleven liggen. En dan te bedenken dat de Warmoesstraat vroeger de luxe trekpleister van de stad was, zoals de P.C. Hooftstraat nu. Rond het middaguur was het dan tijd voor een goede lunch bestaande uit versgebakken pizza’s en rijkelijk belegde ciabatta’s. Een ploeg van wel 50 mensen zette zich aan tafel en besprak in groepjes van vier personen de resultaten van deze bliksemactie, onder hen ook enkele studenten die speciaal voor de gelegenheid vroeg hun bed hadden verlaten. ’s Middags bood de buurt een totaal andere aanblik, zeker ook tot verbazing van menige passant. De groene hesjes van ‘Wallen Schoon’ waren namelijk niet onopgemerkt gebleven. Zelfs zo’n tien dagen later werden de organisatoren op straat nog aangesproken over de zo succesvolle actie. En in de buurtkamer troffen we na afloop van de actie nog een linnen tas aan met daarin verse vis. Die zalm was zo de stille getuige van het memorabele bezoek van ‘de Leukste Oma’s van Nederland’ aan Amsterdam. Een tegenbezoek kan uiteraard niet uitblijven.